Edyta Stein. Wrocławianka, Filozof, Święta, Patronka Europy
Znajdujesz się w domu, w którym rodzina Steinów mieszkała od 1910 do 1939 roku. W tym miejscu rozpoczyna się opowieść o losach wielopokoleniowej żydowskiej rodziny i życiu wyjątkowej kobiety, filozofki, zakonnicy, świętej i patronki Europy.
Przez wystawę prowadzą dwie ścieżki zwiedzania, po których przewodnikiem jest folder (do pobrania tutaj)
– Ścieżka główna – prowadzi przez ważne momenty w życiu Edyty Stein. W folderze znajduje się plan domu z zaznaczoną kolejnością zwiedzania wybranych pomieszczeń. Każdy pokój ma przypisany rozdział, w którym umieszczone są opisy znajdujących się tam eksponatów i fotografii.
– Ścieżka Suzel – opowiada o domu i jego mieszkańcach z perspektywy małej Suzel, siostrzenicy Edyty Stein. Na planie domu oznaczone są miejsca, w których zostały ukryte fragmenty wspomnień dziewczynki.
Wystawa została zrealizowana przez Towarzystwo im. Edyty Stein w ramach programu kulturowego „Dziedzictwo Edyty Stein”, finansowanego przez Ośrodek „Pamięć i Przyszłość” z dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie.
Zdjęcia i dokumenty archiwalne pochodzą ze zbiorów: Edith Stein-Archiv beim Karmelitinnen- Kloster w Kolonii, Archiwum Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, Archiwum Państwowego we Wrocławiu, Archiwum Uniwersytetu Wrocławskiego, zbiorów prywatnych Marka Garfinkela z Bostonu, Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau, Muzeum Miejskiego we Wrocławiu, Towarzystwa im. Edyty Stein we Wrocławiu.
Wybór i opracowanie materiałów: Maria Kromp-Kropiowska, Anna Siemieniec
Projekt i realizacja: JAZ+Architekci
Biała Róża. Studencki ruch oporu przeciwko Hitlerowi w Monachium 1942/1943
Wystawa poświęcona jest antynazistowskiej organizacji studenckiej „Biała Róża” założonej w 1942 roku w Monachium.
„Biała Róża” powstała w wąskim, koleżeńskim gronie z inicjatywy Chrisopha Probsta, Alexandra Schmorella, Willego Grafa, Hansa Scholla i Sophie Scholl, przy wsparciu profesora Kurta Huberta, wykładającego na Uniwersytecie w Monachium. Z czasem przekształciła się w szerszy krąg zaprzyjaźnionych osób, którzy stawiali sobie za cel obalenie hitlerowskiego reżimu pokojowymi metodami.
Organizacja zajmowała się przede wszystkim przygotowaniem ulotek, których treść nawoływała do oporu przeciwko systemowi nazistowskiemu. Były one kolportowane w wielu niemieckich miastach m.in. Monachium, Berlinie, Stuttgarcie czy Ulm.
Schmorell, Scholl i Graf parokrotnie malowali na murach uniwersytetu i innych budynków w Monachium hasła „Wolność”, „Precz z Hitlerem”. Działalność organizacji stała się istotnym, historycznym świadectwem istnienia niemieckiego sprzeciwu wobec nazizmu. Działania Organizacji zakończył proces przed niemieckim Trybunałem Ludowym (Volksgerichtshof) prowadzony przez nazistowskiego sędziego Rolanda Freislera, w trakcie którego członkowie Białej Róży zostali skazani na śmierć.
Wystawa powstała w ramach projektu „Zedrzyjcie płaszcz obojętności”, jako część programu Roku Polsko-Niemieckiego 2005/2006. Honorowy patronat sprawowali prof. Jutta Limbach i prof. Władysław Bartoszewski.